Ik denk dat we wel kunnen zeggen dat dit jaar niet helemaal volgens plan verliep voor de BBC en haar Eurovisiedelegatie. Op 1 januari stonden ze eerste bij de weddenschappen te midden van massale media-aandacht voor hun selectie van muzieksuperster Olly Alexander. Ook in januari vertelde BBC Music's Commissioning Executive, Will Wilkin De Eurotrip Podcast dat het hun ambitie was om de wedstrijd te winnen. Het hoofd van de delegatie van het Verenigd Koninkrijk sprak tot de dezelfde publicatie verklaarde dat hij "zich geen zorgen maakte" over hoe het nummer het zou doen. Dus waar ging het mis voor het Verenigd Koninkrijk?
Laten we teruggaan naar het begin:
Het is december 2023 en voor veel Eurovisiefans spelen de herinneringen aan Liverpool nog steeds door hun hoofd als het nieuwe Eurovisieseizoen net van start gaat, als de BBC een bom laat vallen door tijdens Strictly Come Dancing aan te kondigen dat Olly Alexander de vertegenwoordiger van het Verenigd Koninkrijk zal zijn bij de wedstrijd van 2024 in Zweden.
Alexander had een paar maanden eerder al geruchten opgevangen in de pers, maar werd meestal verworpen omdat de pers vaak al vroeg in het seizoen grote namen voorstelt, maar deze keer was het waar. Het kwam ook als een schok omdat het Verenigd Koninkrijk zelden zo vroeg iets zegt over hun deelname.
Maar dit is ook waar het bergafwaarts begint te gaan voor het Verenigd Koninkrijk, de bookmakers reageerden meteen door het Verenigd Koninkrijk naar de eerste plaats te schuiven in de weddenschappen en de verwachtingen werden hooggespannen voor wat Olly zou gaan doen voor het Verenigd Koninkrijk. Dit werd in januari gevolgd door verschillende interviews waarin de Britse delegatie de fans duidelijk maakte dat ze vonden dat het lied goed genoeg was om Eurovisie te winnen.
Maar dit was het wel zo'n beetje voor een tijdje, er werd aangekondigd dat Danny L Harle, de songwriter achter Dua Lipa's recente hit "Houdini", ook Olly's Eurovisielied zou schrijven, waardoor de hype verder werd opgebouwd totdat de clip werd uitgebracht.
Op 7 februari gaf de BBC de eerste teaser vrij van Het Eurovisiesong van Olly Alexanders. En de reacties hierop waren prima, het was trouw aan zijn geluid. Belangrijk is echter dat de meeste mensen die naar de teaser luisterden, dachten dat ze naar een pre-chorus of een opbouw naar een groot moment in het eigenlijke nummer luisterden en uiteindelijk kwamen ze er een kleine maand later achter dat ze het mis hadden.
Op 1 maart 2024 zal Olly Alexander officieel bracht zijn Eurovisiesong "Dizzy" uit. De BBC hield een enorme countdown van uur tot uur op hun sociale mediakanalen tot de release van het lied - in de aanloop naar de release spraken veel mensen dicht bij de Britse delegatie, waaronder Rylan, over hoe goed ze het lied vonden. Dus wat was het resultaat voor een land dat eerste stond bij de weddenschappen en nu tot de conclusie was gekomen dat het drie maanden lang zijn inzending had gehypet? Nou, het was niet echt briljant voor het Verenigd Koninkrijk - mensen hadden geen hekel aan het liedje, velen vonden het best goed, maar verder dan dat kwam het niet. In de clip die we een maand geleden te zien kregen, bleek dat alleen het refrein te zijn en het grote moment in het nummer - nou, dat bestond niet.
We kunnen wel stellen dat de reacties op het liedje teleurstellend waren en dit leek als een schok te komen voor de Britse delegatie die schijnbaar dacht dat het een kanshebber was om Eurovisie te winnen. De bookmakers reageerden door het Verenigd Koninkrijk van zijn plaats aan de top van de weddenschappen te halen.
Laten we eerst eens kijken naar het liedje en waarom het niet goed genoeg was voor Eurovisie:
Het liedje was perfect aangenaam, het was makkelijk om naar te luisteren en het had alle kwaliteiten van een goed radioliedje. Toevallig zijn veel van deze kwaliteiten hetzelfde als wat een slecht Eurovisielied maakt. Het had geen "wow"-momenten in het lied en was eenvoudig gezegd helemaal niet gedenkwaardig, wat nogal een probleem is als het lied moet opvallen in vergelijking met vijfentwintig andere liedjes.
Toen kwamen de pre-party optredens die ook niet veel deden om de angst van fans over het nummer weg te nemen. De Britse delegatie vroeg uiteindelijk aan de organisatoren van de verschillende pre-parties om de beelden van de optredens van het Verenigd Koninkrijk niet te delen.
Bij Eurovisie
Het begon er weer even goed uit te zien voor het VK met een enthousiaste beschrijving van de repetitie van het VK en foto's van die repetitie die de hoop onder de fans van het nummer deed toenemen - ook een belofte van een ander einde van het nummer om hopelijk dat "wow"-moment toe te voegen dat het miste.
![](https://dailyvision.co.uk/wp-content/uploads/2024/05/020524_Alma-Bengtsson-EBU_9905-1-1024x683.jpg)
Afbeelding met dank aan Alma Bengtsson / EBU
Dus waar ging het uiteindelijk ook mis voor het Verenigd Koninkrijk:
Hoewel de enscenering er op foto's indrukwekkend uitzag, was dat niet het geval op televisie - het zag eruit als het soort optreden dat je bij een awardshow zou zien, maar het zag er niet uit als een Eurovisieoptreden en zo voelde het ook niet. De camerabewegingen waren veelvuldig en hoewel het de bedoeling was dat de kijker zich "Dizzy" zou voelen, zoals in de titel van het nummer, kwam het er voor sommige mensen rommelig uit te zien. Uiteindelijk was de enscenering echter nooit het grootste probleem, deze was prima, maar de enscenering doet niets als het liedje waarop het wordt uitgevoerd niet goed is en dat was hier het grootste probleem.
Het nummer miste nog steeds iets om het te laten opvallen en de veranderingen aan het einde van het nummer die het nummer memorabeler moesten maken, werkten niet echt. Het acapella-moment toen hij de box uitliep maakte het lied er niet memorabeler op en in de halve finale maakte ik me zelfs zorgen dat ze alleen maar hadden laten zien hoe buiten adem Olly was van het ronddansen in de box - maar dit was veel beter voor de grote finale. En dan de hoge noot aan het einde van het lied was in dit geval bijna too little too late - de eerste tweeënhalve minuut van het lied waren zo saai dat veel mensen al mentaal waren afgehaakt voordat het wow-moment kwam.
Dus combineer het feit dat het liedje niet echt gedenkwaardig was met het feit dat het op positie 13 midden in het peloton stond en je hebt het recept voor een liedje dat nul punten krijgt bij de televoting.
Uiteindelijk was het grootste probleem dit jaar dat de BBC bijna te veel vertrouwen had in Olly Alexander. Ik bedoel dit niet slecht, maar ik heb gewoon het gevoel dat uit de reactie van de fans toen het lied voor het eerst werd uitgebracht, bleek dat velen van hen al wisten dat dit lied waarschijnlijk niet goed genoeg was om het goed te doen in Eurovisie. Misschien waren ze zo gefocust op de namen die aan het lied verbonden waren (Alexander en Harle) dat ze niet de tijd namen om objectief te beslissen of het goed genoeg was - gevaarlijker is natuurlijk dat ze wel de tijd namen en tot de conclusie kwamen dat het goed genoeg was, ook al was het dat niet.
Hoe moet het Verenigd Koninkrijk nu verder?
Het Verenigd Koninkrijk is nog niet helemaal terug in de loopgraven - ondanks de slechte televoting eindigde het nummer toch nog op de 18e plaats, waarmee het Verenigd Koninkrijk het op één na beste resultaat van het decennium behaalde. Maar realistisch gezien heeft de Britse delegatie nog maar één jaar om te bewijzen dat Sam Ryders resultaat geen toevalstreffer was, maar het begin van een verandering. In 2023 kon het slechte resultaat worden goedgepraat omdat de hoofddelegatie zich concentreerde op het produceren van de show en dit jaar, hoewel minder vergeeflijk, is het belangrijk om te onthouden dat Nederland momenten had waarop ze struikelden terwijl ze opbouwden naar de overwinning in 2019, maar als het VK dit serieus neemt, moeten ze volgend jaar bewijzen dat ze hebben geleerd van de fouten van dit jaar.
Ik denk echter dat als de BBC de resultaten wil verbeteren, de delegatie volledig moet worden herzien - jaar na jaar proberen ze dezelfde basistracks en jaar na jaar krijgen ze slechte resultaten. De huidige delegatieleider van het Verenigd Koninkrijk heeft het Verenigd Koninkrijk naar twee laatste plaatsen geleid en buiten Sam Ryder vrijwel allemaal zeer slechte resultaten. Ik krijg de indruk dat de delegatie niet weet hoe ze het goed moet doen op Eurovisie en als dat het geval is, is het tijd dat ze vertrekken en vervangen worden door mensen die wel weten hoe ze het goed moeten doen op Eurovisie.
Ik weet niet hoe de BBC volgend jaar hun artiest selecteert, ik neem aan dat ze volgend jaar weer een interne selectie gebruiken, maar ik denk dat de BBC hun horizon moet verbreden. Misschien moeten ze een kijkje nemen bij BBC Introducing en ergens een goed indie talent vandaan halen - dit zou betekenen dat de BBC de promotie van de act zou moeten financieren omdat ze waarschijnlijk geen label hebben, maar de BBC is de grootste omroep ter wereld en heeft het grootste radiostation in Europa dus ik weet zeker dat ze het nummer zelf goed genoeg kunnen promoten.
Als alternatief kan de BBC natuurlijk terugkeren naar een nationale selectie en het publiek laten meebeslissen over hun act. In recentere jaren leverde het gebruik van een nationale selectie geen goede resultaten op voor het Verenigd Koninkrijk, maar een van de grootste problemen met het format was dat liedjes werden geschreven en aan artiesten werden gegeven in plaats van artiesten hun eigen liedjes te laten schrijven en zichzelf te laten uitdrukken - ze plaatsten deze nationale finales ook op BBC Two en andere nevenkanalen waardoor het een kleinere kijkersbasis had en minder representatieve resultaten. De BBC zou de route van Benidorm Fest kunnen volgen door een kleinschaligere nationale finale te houden, maar deze op BBC One te plaatsen op een zaterdagavond op prime time met een open inzending voor artiesten. Uiteindelijk werden nationale selecties gebruikt om het Verenigd Koninkrijk alle vijf hun Eurovisie-overwinningen te bezorgen.
Ik denk niet dat de toekomst voor het Verenigd Koninkrijk per se somber is, maar ze hebben iemand nodig met een meer open blik op de delegatie en ze moeten zich niet alleen op popmuziek richten. Zelfs een ballad - zoals Frankrijk dit jaar - zou een goed resultaat kunnen opleveren voor het Verenigd Koninkrijk, sinds de jury's uit de halve finales zijn gehaald komen er minder juryvriendelijke nummers door, wat betekent dat in de finale de televote wordt verdeeld over veel nummers terwijl de jury's zich kunnen concentreren rond een paar nummers, nu het Verenigd Koninkrijk niet deelneemt aan de halve finales zouden ze dit kunnen uitbuiten door een juryvriendelijker nummer te sturen (Herinnering, Duitsland deed dit en werd 12e dit jaar).
Misschien hebben we het volgend jaar om deze tijd over een terugkeer naar het Verenigd Koninkrijk voor een nieuw Eurovisie Songfestival of misschien hebben we het over weer een somber resultaat, maar als de BBC en de Britse delegatie de oplossing hebben, is volgend jaar het moment om het te laten zien.